Jak łatwo jest mówić po angielsku w Tanzanii? Jacy są Tanzańczycy i kiedy sklepy są zamknięte w Tanzanii?

Porównaj ceny lotów do Tanzanii - skyscanner.com

Język

Miejscowa ludność używa suahili i angielskiego jako języka urzędowego. W szkole suahili jest nauczane do pierwszej klasy, a następnie dalsza edukacja odbywa się w języku angielskim.

W rzeczywistości jednak w Tanzanii mówi się wieloma różnymi językami w zależności od regionu (na przykład na Zanzibarze arabski jest językiem ojczystym dla wielu osób).

Suahili i angielski służą jako "lingua franca", czyli de facto sztuczne języki wprowadzone do społeczeństwa, aby różne grupy etniczne zawsze mogły się ze sobą dogadać.

• Suahili jest używany przez większość Tanzańczyków i jest językiem ojczystym dla dużej części populacji
• Angielski jest również językiem, który rozumie zdecydowana większość mieszkańców i posiada przynajmniej podstawową wiedzę na jego temat.

Trudno jest mówić po angielsku w odległych obszarach kontynentu i miejscach, w których turystyka nie jest rozwinięta.

Na Zanzibarze, w parkach narodowych i na obszarach safari, w miastach Dar es Salaam, Arusha czy Moshi i innych miejscach turystycznych można bez problemu porozumieć się po angielsku.

Minisłownik

Jeśli ktoś zada ci pytanie "Mambo wipi?", jest to również pozdrowienie i odpowiadasz "Poa!" lub "Poa sana!" (Jak się masz? Dobrze, świetnie - klasyczne pozdrowienie miejscowych).

Bardzo często usłyszysz Jambo, Jambo - ale to pozdrowienie zostało zaadoptowane dla turystów, tzw. mzungu, białych.

Często usłyszysz też "Karibu!" - "Welcome", ale tego samego słowa używa się, gdy stawia się coś przed kimś, na przykład w restauracji. Coś jak "Proszę".

Ale kiedy chcesz kogoś o coś poprosić, używasz słowa "Tafadhali".

Porównanie ofert wycieczek - getyourguide.com

Ludzie

W Tanzanii mieszka prawie 70 milionów ludzi, większość z plemienia Bantu. W kraju tym istnieje ponad 120 plemion.

Miejscowi ludzie najpierw przypisują się do plemienia, a następnie do Tanzanii, to samo pytanie, które często zadają, gdy cię spotykają: "Z jakiego plemienia pochodzisz?", Na które nie jest łatwo odpowiedzieć.

Najbardziej znanym plemieniem są Masajowie, ale nie są oni zbyt liczną grupą w porównaniu do sąsiedniej Kenii.

Licznie reprezentowani są Sukuma, Chagga, Makonde, Hadzabe. Plemion nie można odróżnić od siebie na pierwszy rzut oka, przeważnie noszą normalne ubrania i przebierają się w strój plemienny tylko podczas niektórych festiwali. Obecnie również łączą się w pary.

Plemię Hadzabe jest podobne do Khoisan, ich sąsiadów z buszu w Afryce Południowej. Jedyne plemię, które może polować w określonych godzinach w Serengeti NP. Najliczniejszym plemieniem jest Sukuma, z ponad 5 milionami mieszkańców w Tanzanii. Większość z nich zajmuje się rolnictwem, osiedlając się w wioskach, uprawiając ryż, ziemniaki, bawełnę i kukurydzę - mąka kukurydziana stanowi podstawę kuchni tanzańskiej - owsianka posho jest w menu każdego dnia.

Sukuma posługują się językiem Sukuma i suahili. Ludzie Chagga żyją głównie pod górą Kilimandżaro, wokół miasta Moshi. Są trzecią co do wielkości grupą Tanzańczyków. Są dobrymi rolnikami i budowniczymi systemów irygacyjnych. Chagga są dobrymi handlowcami, co zapewniło im dobre miejsce na szczeblach edukacji i dostępu do opieki medycznej.

Plemię Makonde znane jest z niesamowitej sztuki rzeźbienia w drewnie. Sztuka rzeźbienia pięknego posągu z kawałka drewna jest przekazywana z ojca na syna.

Tanzańczycy i ich relacje z turystami

Miałem mieszane doświadczenia z miejscowymi.

Ogólnie rzecz biorąc, im bardziej turystyczny jest obszar, w którym się znajdujesz, tym gorsze będą twoje doświadczenia z Tanzańczykami. Jako turysta jesteś dla nich tylko źródłem pieniędzy. Często miejscowi będą bardzo przyjaźni na plażach, ale w zdecydowanej większości przypadków tylko po to, aby ci coś sprzedać.

Jednak jako turysta będziesz miał trudną sytuację nawet w bardziej odległych obszarach Tanzanii, gdzie będziesz atrakcją. Zwłaszcza dzieci będą chciały się z Tobą bawić, ale jednocześnie zazwyczaj na koniec poproszą o jakieś pieniądze.

Najlepiej czułem się na targowiskach w dużych miastach, gdzie miejscowi nie są przyzwyczajeni do turystów, ale jednocześnie nie jesteś dla nich taką atrakcją jak na odległej wsi, więc jest bardziej prawdopodobne, że cię zignorują.

Zawsze trzeba mieć się na baczności. Jeśli Tanzańczyk jest dla ciebie bardzo przyjazny, zwykle oznacza to, że chce pieniędzy.

Ogólnie rzecz biorąc, w Tanzanii nie ma niebezpieczeństwa, które zostało omówione w osobnym rozdziale Bezpieczeństwo.

Religia

Większość ludzi mieszkających w głębi kraju to chrześcijanie. Msze odbywające się w kościołach przypominają koncerty gospel i warto wstać i odwiedzić kościół lub katedrę. Niektóre kościoły są bardzo biedne, ale panuje w nich ciepła atmosfera.

Wybrzeże wokół Dar es Salaam zamieszkuje głównie ludność muzułmańska, podobnie jak wyspę Zanzibar. Jednak miejscowe kobiety chodzą zawoalowane tak, że zakrywają tylko włosy, często nie można określić religii mężczyzn. Zostaniesz wpuszczony do meczetów, jeśli będziesz się dobrze zachowywać, kobiety powinny zakrywać włosy chustą.

Duża społeczność hinduska mieszkająca w całej Tanzanii praktykuje hinduizm lub buddyzm. Hindusi to wielcy biznesmeni, właściciele firm, hoteli i sklepów. Ich świątynie są kolorowe, pełne posągów i pachnących kadzidełek. Bramini praktykują pudżę przez cały dzień, atmosfera jest przyjemna.

Wiara w duchy i przodków, szamanizm, a w niektórych przypadkach czary są powszechne. Tanzańczycy są bardzo przesądni, a w wielu przypadkach ich wiara w uzdrawianie za pomocą korzeni i zaklęć wydaje się nieco naiwna.

Konflikty między religiami

Chociaż Tanzania jest krajem bardzo zróżnicowanym religijnie, nie dochodzi do poważnych konfliktów między grupami, a współistnienie jest pokojowe.

Historia w pigułce

Historia Tanzanii jest również interesująca. Około VIII wieku islam zaczął być praktykowany w miastach wzdłuż wybrzeża. W IX wieku Arabowie handlowali tu niewolnikami, a na wybrzeżu znajdują się pozostałości z tego okresu i ślady handlarzy niewolników.

Najstarszy zachowany meczet Kizimkazi, pochodzący z 1107 roku, znajduje się na Zanzibarze, gdzie można również odwiedzić portugalską fortecę i katedrę, która stoi w miejscu, gdzie wcześniej sprzedawano niewolników schwytanych w głębi lądu. Niewolnicy byli eksportowani na Półwysep Arabski na pomysłowo zbudowanych łodziach dhow, które są nadal używane na wybrzeżu.

Pierwszym Europejczykiem na wybrzeżu był Vasco de Gama w 1499 roku, a w następnym stuleciu wyspa została przejęta przez Portugalię. Pod koniec XVII wieku wyspa i całe wschodnie wybrzeże były kontrolowane przez sułtana Omanu. Wyspa prosperowała dzięki handlowi niewolnikami, kością słoniową i przyprawami. W połowie XIX wieku Europejczycy najechali tereny dzisiejszej Tanzanii kontynentalnej. Niemiecka Kompania Wschodnioafrykańska uzyskała suwerenność w Tanganice (nazwa Tanzanii bez jej linii brzegowej i wysp).

Po I wojnie światowej Niemcy musiały oddać większość skolonizowanego terytorium, a Tanganika znalazła się pod zarządem powierniczym Wielkiej Brytanii, która obiecała, że w przyszłości kraj ten stanie się niepodległy. Niepodległość nastąpiła w 1961 r., kiedy Julius Nyerere, założyciel Afrykańskiej Unii Narodowej Tanganiki, został pierwszym prezydentem.

Zanzibar i Tanzania połączyły się w 1962 roku, tworząc Zjednoczoną Republikę Tanzanii, ale Zanzibar zachował wewnętrzny samorząd. Przez pewien czas w całym kraju panował socjalizm, ale w 1992 r. przywrócono pluralizm polityczny.

Turystyka

Tanzania każdego roku przyjmuje dużą liczbę turystów, głównie zainteresowanych safari. Infrastruktura wokół tego obszaru rozrywki jest doskonale ukształtowana, w miastach Moshi i Arusha można znaleźć mnóstwo agencji i biur podróży organizujących wizyty w parkach narodowych. Zakwaterowanie jest obfite, ale podróżny musi być przygotowany na wyższe ceny zakwaterowania.

Zarezerwuj hotel z wyprzedzeniem

Istnieje wiele autobusów dalekobieżnych dostępnych do podróżowania po kraju, a także można wynająć samochód, ale znowu są one droższe niż na przykład w Europie.

Turyści zazwyczaj udają się do kurortów turystycznych, gdzie znajdują się restauracje i sklepy z pamiątkami, jednak warto opuścić klasyczne drogie restauracje turystyczne i udać się do miejscowych. W Tanzanii uśmiech otwiera drzwi.